"SPOD FLAGI MAGII" - Iga Wiśniewska

Autor: Iga Wiśniewska

Tytuł: SPOD FLAGI MAGII

Liczba stron: 218

Wydawnictwo: Miasto książek

Seria: Spod flagi magii (tom 2)

Przyznam szczerze, że wprost nie mogłam doczekać się kontynuacji historii wrednej wiedźmy Malice. Byłam bardzo ciekawa losów tej szalonej czarownicy, ale nie spodziewałam się, że po przeczytaniu drugiego tomu cykl ten będzie podobał mi się JESZCZE BARDZIEJ. 

Iga Wiśniewska musi mieć naprawdę bogatą wyobraźnię, gdyż tym razem stworzyła wspaniałą krainę o nazwie ELGESTIA i to właśnie tam swoje przygody przeżywa Malice. Po wyrzuceniu z Akademii Magii jest zwykłą najemniczką i musi jakoś zarabiać na życie. Pracuje dla Toma, człowieka, o którym właściwie nic nie wie, za to on wie mnóstwo o niej. W celu wykonania pewnego zadania dziewczyna udaje się więc do innego wymiaru, czyli do powyższej Elgestii. Jest to świat, w którym nie ma techniki, za to istnieją tam niesamowite pokłady magii, co oczywiście bardzo cieszy naszą bohaterkę. Magia na wyciągnięcie ręki - to dla Malice raj!

Moim zdaniem bohaterka wspaniale pasuje do takich dawnych czasów, a jej przygody były niesamowite. W recenzji pierwszego tomu <klik> pisałam, że troszkę brakowało mi magii. Tym razem autorka nie poskąpiła fantazji i stworzyła świat pełen magów, smoków, wstrętnych krasnoludów, strzyg i elfów. Malice również nie straciła nic ze swego rezonu oraz umiejętności prowadzenia przekomicznych dialogów.

– Co to niby jest? Woda w szklanej butelce?

Zignorowałam jego lekceważący ton. Najwyraźniej w Elegestii nie znali jeszcze wódki. Nawet nie wiedzieli, co tracili.

– To mój drogi, jest ognista woda. – Uśmiechnęłam się niczym kot z Cheshire.

Gordomir wykazał się nadzwyczajną gotowością do eksperymentowania.

Wstał i wyciągnął w moim kierunku wyszczerbiony kubek.

– Do pełna!

– Ognista woda to dobra nazwa – powiedział w końcu ochrypłym głosem.

– Prawda? – Automatycznie zrobiło mi się weselej, Gordomir przestał nawet być taki brzydki i wkurzający. - s. 178

Poza wrednym i złośliwym obliczem Malice, w tym tomie poznajemy jej zupełnie inną twarz. Dziewczyna pokazuje swoje dobre serce i ratuje wszystkich nieszczęśników stających na jej drodze podczas podróży. Takim sposobem poznaje Jareda, młodego chłopca, który w ramach wdzięczności przykleja się do Malice jak rzep do psiego ogona i zostaje jej osobistym giermkiem. Teoretycznie oczywiście, bo sądzę, że tak naprawdę Jared stał się jej bardzo bliski i pomógł jej odkryć w sobie kilka naprawdę fajnych cech. Bardzo podoba mi się ta nowa Malice, która łączy w sobie złośliwość z dobrym sercem, ironię z życzliwością, obojętność z troską. Wyjaśnia się również pochodzenie dziewczyny oraz kilka kwestii rodzinnych, których brakowało mi w poprzednim tomie. Oczywiście nadal ubolewam nad tym, iż e-booki Igi Wiśniewskiej nie są wydawane w formie papierowej.

Zakończenie przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Kompletnie niespodziewane, zaskakujące. Nadal pozostaje, lekko, wesoło, ciekawie i zarazem świeżo, bo przeniesienie Malice do Elgestii naprawdę było genialnym posunięciem. A wiecie z czego cieszę się najbardziej? Że to jeszcze nie koniec historii Malice! Czekam niecierpliwie na następną część i jestem przekonana, że tak jak poprzednie tomy trafi ona do moich ulubionych. Tym razem Malice uda się do Rosji więc będzie ciekawie!

Serdecznie polecam Wam serię o Malice Webber - jest idealna na poprawę humoru i wiosenne przesilenie. Jak wiadomo śmiech to najlepsze lekarstwo, a ta seria jest gwarancją dobrego humoru.

Moja ocena 8/10

Recenzja bierze udział w wyzwaniach: "Historia z trupem", "Czytam opasłe tomiska" oraz "Czytam fantastykę III".