Przedpremierowo - "AUTOSTOPEM PRZEZ ŻYCIE" - Przemysław Skokowski

Lubicie dalekie podróże? Ja uwielbiam je prawie tak samo jak czytanie, tak więc z ogromną radością sięgnęłam po opowieść Przemka Skokowskiego, autora bloga "AUTOSTOPEM PRZEZ ŻYCIE", którego książka o tym samym tytule ukaże się już w środę 21.05.2014r. 

Przemek nie jest typowym podróżnikiem. Jak mówi sam tytuł książki - JEST AUTOSTOPOWICZEM. Podróżuje TYLKO i wyłącznie autostopem - to jego pasja, którą zechciał się z nami podzielić. Ma 23 lata i jest studentem Wydziału Zarządzania. Mieszka i studiuje w Gdańsku. W 2012 roku był nominowany do nagrody podróżniczej Kolosy 2012, a w 2013 roku na konferencji Blog Forum Gdańsk otrzymał główną nagrodę Czytelników. Takim sposobem podróżuje od 2009 roku. W sumie autostopem przejechał już blisko sto tysięcy kilometrów.

15 lipca 2013 roku wyruszył z Gdańska przez Warszawę i jechał autostopem przez Litwę, Łotwę, Rosję, Kazachstan, Kirgistan, Chiny, Laos, Tajlandię i Birmę. Przemierzył łącznie 26 tysięcy kilometrów, czasem w słońcu, czasem w ulewnym deszczu, kompletnie nie wiedząc co go spotka i przede wszystkim kogo spotka na swojej drodze.

Podczas wędrówki autor realizował wspaniały Projekt "POSTCARDS FROM EUROPE". Planując wyprawę szukał wspólnego mianownika łączącego WSZYSTKIE odwiedzane kraje. I znalazł, a były to dzieci. O projekcie nie będę się rozpisywać - wstawię filmik, w którym autor sam wyjaśni wszystko najlepiej. Obejrzyjcie koniecznie.

Książkę od pierwszych stron czyta się lekko i z wielkim zainteresowaniem. Nie znajdziemy w niej górnolotnych słów, ani żadnej zbędnej wyniosłości czy przechwałek. To historia wesołego, normalnego człowieka, naszego rówieśnika, który zwyczajnym, młodzieżowym językiem opisuje każdy dzień swojej podróży. Przemek dzieli się z nami opisami spotkanych po drodze ludzi, swoimi uczuciami, emocjami. Pisze o podstawowych rzeczach - pogodzie, codziennym łapaniu stopa, szukaniu miejsca na nocleg w namiocie/hostelu. Opisuje swoją podróżniczą codzienność i choć to ponad 400 stron uwierzcie, że te powtarzalne czynności absolutnie się nie nudzą. Przemek wydaje się bardzo otwartym, szczerym człowiekiem i to widać w tej książce.

Bardzo spodobał mi się fragment, w którym Przemek opisuje jak robił pranie. Tak dobrze czytacie, chodzi mi o zwykłe pranie :) Miał do wyprania 4 koszulki, trzy pary spodni, skarpetki i spodenki. Niestety nie wiedział ile potrzebuje proszku na takowe pranie, więc zrobił je "na bogato" i zużył CAŁE ćwierćkilowe opakowanie. Wyobraziłam sobie jak płucze to wszystko mając do dyspozycji jedynie prysznic. Uśmiałam się serdecznie, a takich momentów wywołujących uśmiech na twarzy było naprawdę więcej. 

Były i wzruszające sceny jak na przykład wizyta u bardzo biednej rodziny w Kirgistanie. Mąż i żona, oboje bez pracy, z dwójką dzieci nie zawahali się zaprosić Przemka do siebie i ugościć na tyle na ile było ich stać. ZA DARMO. Napisałam za darmo dużymi literami, ponieważ turystów zwykle naciąga się na niebotyczne sumy praktycznie za nic. Korupcja wśród ludzi jak i policji, szczególnie w krajach azjatyckich jest niesamowita i nasz bohater nie jeden raz miał przez to kłopoty. Zresztą sama nie raz przekonałam się o tym będąc w krajach muzułmańskich, bo tam panuje dokładnie to samo. Zapłacić musisz dosłownie za wszystko. Wzruszony Przemek opisał historię na swoim blogu. Czytelnicy zmobilizowali się i powyższa rodzina otrzymała dwie dwudziestokilowe paczki pełne przyborów szkolnych dla dzieci, ubrań na zimę oraz innych, drobnych upominków z Polski. Wyobraziłam sobie szczęście tej rodziny. Mój opis być może brzmi sucho, ale nie chcę zdradzać zbyt wiele. Musicie przeczytać sami. Gwarantuję - wzruszenie murowane. 

Ogólnie bardzo podziwiam autora za odwagę. Podróż autostopem nie należy do najbezpieczniejszych. Tym bardziej kiedy jest się tysiące kilometrów od domu, a dodatkowym utrudnieniem jest bariera językowa. Ja bym się nie zdecydowała, jestem zbyt wygodna. W książce da się wyczuć bardzo pozytywna energię bijącą od autora i chyba własnie to sprawiło, że przyciągał on do siebie prawie samych pozytywnych ludzi, którzy pomagali jak mogli i umilili mu tę podróż. Wszytko na bieżąco opisywał na blogu. Okazuje się, że nawet w najbiedniejszych zakątkach świata da się znaleźć internet, choć nie zawsze  :) 

Co do walorów estetycznych książki - jest przepięknie wydana, zawiera sporo zdjęć z opisywanej podróży, dzięki czemu łatwiej nam wyobrazić sobie miejsca opisywane przez autora. Punktem docelowym wyprawy Przemka były Indie, niestety nasz bohater nigdy tam nie dotarł. Dlaczego? Przeczytajcie i przekonajcie się sami. 1 listopada 2013 roku podróż dobiegła końca. Przemek wrócił zdrowy i bezpieczny do Gdańska. 

Rewelacyjnie się bawiłam czytając "Autostopem przez życie". Prawie jakbym sama spędziła weekend w podróży. Ja nigdy nie zdecydowałabym się na taki sposób podróżowania, ale wielu z Was po przeczytaniu może nabrać na to ochoty. Autor pokazuje jak za niewielkie pieniądze, z jednym plecakiem na plecach można zwiedzić pół świata. Pozytywne nastawienie i kierowanie się zasadą "CHCIEĆ TO MÓC" naprawdę otwiera przed nami nowe możliwości. POLECAM ! Wszystkim bez wyjątku.

Moja ocena 9/10

Jeśli macie ochotę spotkać się z autorem osobiście, zadać mu jakieś pytanie, kupić książkę lub dostać autograf to znajdziecie TUTAJ spis miast, w których niebawem się pojawi. Ja chyba się wybiorę, ponieważ zauważyłam Białystok na liście z czego bardzo się cieszę :)

Recenzja bierze udział w wyzwaniu: "Czytam opasłe tomiska".