Grace. Księżna Monako - Joanna Spencer

Grace Patricia Kelly, a raczej Grimaldi przez 26 lat pa­no­wa­ła jako księż­na malutkiego, ale jakże luksusowego i bogatego królestwa. Mo­na­ko zaj­mu­je nie­wiel­ki ob­szar, jest to drugie po Watykanie najmniejsze państwo świata. W rzeczywistości Monako to po prostu jedno miasto, którego centrum jest Pałac Książęcy.

Autor: Joanna Spencer

Tytuł: GRACE. KSIĘŻNA MONAKO

Liczba stron: 288

Wydawnictwo: MUZA

Data wydania: 30.04.2014r

Jak była moja wiedza na temat Grace Kelly? Niewielka. Wiedziałam, że była aktorką, a następnie żoną księcia Monako Rainiera III. Nigdy natomiast nie zagłębiałam się bardziej w aspekty jej życia. Dzięki książce Joanny Spencer udało mi się to naprawić. Nazwisko autorki to pseudonim - pragnie ona zachować anonimowość.  

Grace przyszła na świat 12 listopada 1929r w Filadelfii, jako trzecie z czwórki dzieci Jack'a i Margaret Kellych. W przeciwieństwie do swego rodzeństwa była bardzo bladym, słabym, chorowitym dzieckiem. Miała jednak niesamowitą wyobraźnię i potrafiła godzinami bawić się sama. Była dzieckiem bardzo uczuciowym, skorym do wzruszeń. Wychowała się w bogatej, szanowanej, amerykańskiej rodzinie odnoszącej sukcesy na polu sportowym. Grace, która nie miała predyspozycji ani zamiłowania do sportu od zawsze chciała być aktorką. Gdy dorosła postanowiła wyjechać do Nowego Jorku i tam pobierać nauki w Akademii Sztuki Dramatycznej. 

W Nowym Jorku Grace rozkwitła. Z dala od rodziny stała się niezależna i pewna siebie. Zagrała w wielu filmach i serialach telewizyjnych. Była ulubienicą reżysera Alfreda Hitchcoca. Była zawsze miła, opanowana, spokojna. Lubiana przez wszystkich. Zawsze perfekcyjna w każdym calu. Po zaledwie 5 latach bycia aktorką zdobyła Oskara za film "Dziewczyna z prowincji". To ostatecznie nadało jej status wielkiej gwiazdy. Jej przyjaciółmi byli m.in piosenkarz i aktor Frank Sinatra oraz Clark Gable amerykański aktor filmowy, zwany do śmierci „Królem Hollywoodu” (mi głównie kojarzący się z rolą mojego ukochanego Rhetta Butlera z "Przeminęło z wiatrem").

Tymczasem w Monako pewien Grek, główny akcjonariusz państwa Arystoteles Onassis wpadł na genialny pomysł jak rozpromować to malutkie księstwo i wzbudzić zainteresowanie bogatych amerykanów. Wymyślił małżeństwo księcia Rainiera z jakąś amerykańską gwiazdą. Pod uwagę była brana sama Marylin Monroe. W końcu propozycję niezobowiązujacego spotkania z księciem otrzymała przebywająca na festiwalu filmowym w Cannes Grace Kelly. Propozycję przyjęła i tak zaczęła się jej bajkowa przygoda. Rola księżnej stała się najważniejszą rolą w jej krótkim życiu.

Po miesiącu miodowym Grace musiała zmierzyć się z realiami książęcego życia. W jednej chwili z aktorki oskarowej zmieniła się w Grace Grimaldi, księżną Monako, księżną Valentinois, markizę Baux. Musiała poznać swoich podwładnych, reguły dworskiej etykiety, oraz przede wszystkim oswoić się z tytułem książęcym i rezydencją. 9 miesięcy po ślubie na świat przychodzi pierwsza córka książęcej pary - Karolina. W tym momencie zaczyna się kolejna życiowa rola Grace - rola matki. Wspólnie z Rainierem mieli jeszcze dwójkę dzieci - Alberta (aktualny książę Monako) i Stefanię.

To co najbardziej rzuca się w oczy to niesamowita uroda Grace. Aż ciężko uwierzyć, że jako dziecko była opisywana jako słaba, chorowita i niczym się nie wyróżniająca. Jej mocny, stalowy charakter oraz cechy charakteru są godny podziwu. Wiadomo, że Grace była rozczarowana swoim życiem w pałacu, jednak nigdy się nie skarżyła. Choć poddani zawsze traktowali ją z rezerwą, Grace nigdy się nie poddawała. Poznajemy ją także z bardziej "ludzkiej" strony. Dowiadujemy się, że uwielbiała jeść, a później musiała walczyć z nadwagą, czego nie znosiła.

Funkcję księżnej Monako pełniła do dnia swojej śmierci, czyli 14 września 1982. Zginęła w wypadku samochodowym, auto runęło w przepaść. Miała 52 lata. 1 lipca 2011 jej syn, książę Albert II poślubił Charlene Wittstock, pływaczkę, która została pierwszą księżną Monako od czasów Grace Kelly.

Książkę czyta się szybko, napisana jest bardziej jak powieść niż biografia. Od początku wciągająca, nie ma tam nudy. Piękna, twarda, aksamitna okładka. 

Jedyny minus to brak jasnej informacji o tym, czy książę Rainier naprawdę ją kochał? A czy ona kochała jego? Niestety nie zostało to powiedziane. Czuję lekki niedosyt. Ze swojej strony polecam serdecznie. Przyznam, że naprawdę dobrze czytało mi się tę biografię.

Już w tym miesiącu, a dokładnie 16 maja będziemy mogli zobaczyć film o tym samym tytule na wielkim ekranie. Rolę księżnej Grace zagra Nicole Kidman. Ciekawi mnie jak sprawdzi się w tej roli. 

Moja ocena 7/10

Recenzja bierze udział w wyzwaniu:  "Historia z trupem"